Het is echt waar.... Mijn vrouw werd laatst aangesproken door een dorpsgenoot, of ik hem wilde leren, hoe een lekkere biefstuk wordt gebakken.
Hij werd verwezen naar deze site, maar daar stond het nog niet op. En dit weekend had ik gewoon heel veel zin in een lekkere steak.
Het klaarmaken van een goede steak is niet erg moeilijk, als je je aan een paar basisregels houdt.
Ten eerste en als belangrijkste koop je de steak bij een goede slager. Dus niet bij de supermarkt.
Natuurlijk betaal je hier meer voor, maar dat is het echt waard. Je eet het niet elke dag, dus als je het eet, eet dan een goede steak.
Een biefstuk is vetarm en wordt een beetje overschat. Geef je geld niet uit aan ossenhaas of kogelbiefstuk.
Mijn advies is een Ribeye-steak. Prachtig vlees met een beetje vet. Vet is smaak en betekent ook dat de steak niet snel uitdroogt.
Deze Ribeye komt van Ambachtelijke Slager Hiemstra in Sexbierum. De vakslager bij ons in de buurt. De slager (meneer De Vries) hoefde niets te vragen. Hij weet wat we willen en hoe de regels zijn.
Een steak, van welk deel van het rund dan, mag niet te dun zijn. Vraag om een steak van minimaal 2 centimeter dik.
Natuurlijk wordt ie dan zwaarder, maar eens in de zoveel tijd mag dat heus wel. En anders deel je hem met je significante andere... Heel belangrijk is het vlees op kamertemperatuur te brengen, voordat het de pan in gaat. Dit voorkomt dat de temperatuur in de voorverwarmde pan ineens erg gaat dalen.
In de tijd dat je de frituur voorverwarmd en de patatjes bakt, gaan we de steak bereiden.
Leg je steaks op een bord en doe er een dun laagje goede olijfolie op. Aan beide kanten. De truc is om het vlees licht in te vetten met olie, zodat er zo min mogelijk vet in de pan komt. Als je teveel vetstof in de pan doet, dan wordt het vlees niet gebakken, maar gestoofd, of erger nog....gekookt.
Na het insmeren van het vlees met olijfolie, strooi je erg ruim grof en versgemalen zwarte peper op, maar GEEN ZOUT!!!
Zout onttrekt vocht aan het vlees en dat willen we natuurlijk niet. Ik heb alleen de bovenkant met peper ingesmeerd. De andere kant doe ik, als het vlees in de pan ligt.
Zet een grillpan op hoog vuur en verwarmd deze tot 'heel heet'. In de reclame lees je wel eens dat een bepaalde bakboter het vlees zo lekker dicht schroeit. Dat is onzin. Dichtschroeien doe je door iets op hoge temperatuur te bakken.
Als de pan goed heet is, leg je het vlees er in (peperkant naar beneden) en strooi je de andere kant in met nog meer grof en versgemalen zwarte peper. Een steak als deze heeft niet al te lang nodig. 3 tot 4 minuten per kant is meer dan genoeg. Dan krijgt je een mooie medium steak.
Door de hoge temperatuur vormt zich een mooie korst op het vlees. Nu weet je dat het mooi dicht geschroeid is en de sappen in het vlees blijven tijdens het bakken.
Als het vlees aan beide kanten zijn 4 minuten heeft gehad, dan haal je het uit de pan en legt het op een bord en dekt dit af met aluminiumfolie. We gaan het vlees een paar minuten laten rusten. Dit doen we, omdat het vlees door de hoge temperaturen in de pan, zich heeft samengetrokken. Door het te laten rusten, ontspant de structuur zich weer en verdelen de sappen zich gelijkmatig door het vlees. Dit is geen grapje.
Je kunt er voor kiezen, om het vlees vlak voor het opdienen nog te zouten. gebruik een paar vlokjes zeezout. Maar bij een goed stuk vlees en deze manier van bereiden, is dat eigenlijk niet nodig.
Wij hebben een kloddertje zelfgemaakte kruidenboter opgelegd, omdat dit er mooi overheen smelt en in het vlees trekt.
Ondertussen zijn je patatjes ook wel klaar. Bak ze goudgeel en knapperig. Leg je vlees op je bord, verdeel de jus die op het rustbord ligt over de borden en doe de patatjes er bij. Voor mij is er niets lekkerder dan met de laatste patatjes, de laatste jus op te dopen.
Bij de Steak Frites hebben we een simpele salade geserveerd en een courgette pickle.
