Na een paar minuten bracht hij me de broodjes en hij knoopte een kort gesprek aan in het Spaans. Het lag dus niet aan mijn Spaans. Uiterst vriendelijk legde hij me uit, dat alle vleeswaren komt van Spaanse beesten en dat deze daar worden geboren, gemest en geslacht. Het zouten en rijpen van de hammen en het drogen van de worsten gebeurt ook in Spanje.

Hij was geduldig met zijn uitleg en snapte dat hij met een liefhebbende leek te maken had die gebrekkig Spaans spreekt.

Ik begon met het broodje Salchichon. Salchichon lijkt op salami, maar is in mijn ogen veel verfijnder van smaak. De worst wordt gemaakt van het vlees en vet van het Iberico-varken waaraan zout, zwarte peper, nootmuskaat en kruidnagel zijn toegevoegd. De worst wordt gedroogd in de koude lucht. Als ik in Spanje ben, is dat mijn favoriete broodbeleg, dus ik was erg benieuwd.

Er zat geen boter op het broodjes, maar een heel klein beetje olijfolie. Dit was een perfecte toevoeging aan de smaak van de worst. Het broodje was vers en knapperig en de worst was op kamertemperatuur en mooi vet. Wat een heerlijke smaak!

Ik voelde me weer even in Barcelona of waar dan ook. De medewerkers spraken onderling alleen maar Spaans. Vloeiend Spaans! En dat draagt bij aan de hele beleving.

Nadat ik de helft van het broodje Salchichon op had, begon ik aan het broodje Jamon Iberico.

Zeldzaam mooie rijpe ham! Heerlijk zout en toch ook zoet van smaak. Met een mooi vetgehalte. Dat vet is een belangrijk deel van de smaak en beleving van het broodje. Bij iedere hap, smolt het vet in de mond. Het knapperige brood, de olijfolie...

Toen ik van beide broodjes de helft op had, sloeg de twijfel toe. Van huis uit heb ik geleerd, dat je eindigt met het lekkerste dat je op je bord hebt. Ik kon niet kiezen. Welke kant moest ik op? Ik voelde een gevoel van lichte paniek, bang om de verkeerde keuze te maken. Ik vermande mezelf en bedacht, dat het hier geen keuze is uit twee kwaden, maar alleen maar uit het beste.

Mijn Spaanse vriend vroeg of het me had gesmaakt. Ik wilde hem omhelzen en vasthouden, maar ik knikte koeltjes.

Ik had ook nog een 'Question' (dat is Spaans voor een vraag). Omdat ik overnachtte in een hotel en geen koelkast op de kamer had om de vleeswaren in te bewaren, vroeg ik naar de openingstijden.

Hij trok een wenkbrauw op... Deze vleeswaren bewaar je niet in de koelkast meneer. Hij was streng, maar lachte rechtvaardig.

Ik koos een paar pakjes vleeswaren uit en rekende mijn broodjes en pakjes voor thuis af.

Hoewel ik een aangeboren afkeer van grote ketens en fastfood heb, maak ik voor Ibericus graag een uitzondering.

Er zijn namelijk drie vestigingen in Nederland en dat valt nog te overzien en er wordt geen fastfood verkocht. De prachtige Spaanse producten worden zonder compromis aan de man gebracht, waarbij kwaliteit en authenticiteit voorop staan.

Toen ik weer thuis kwam, hadden mijn vrouw en zoon voorbereidingen getroffen voor een avondje tapas eten. Mijn zoon had een heerlijk brood gebakken en verder waren er gehaktballetjes in tomatensaus (Albóndiges d'España), chorizoworstjes en komkommersalade.

Een deel van het brood werd knoflookbrood en we maakten nog snel wat gamba's met knoflook en chili's en een bord met de heerlijke vleeswaren.