Berlijn... Kan ik naar Berlijn met mijn zoon van 12?
We gaan er wel eens op uit, maar nooit naar een stad. Laat staan naar een grote, miljoenenstad als Berlijn.
Reizen per trein, betaalbaar hotel, dat valt allemaal wel te vinden. Maar een drukke stad. Mannentrip, dus verboden voor mama. Ik, alleen ik kan het veilig houden en ik, alleen ik kan dus op hem letten en hem helpen als het nodig is.
Maar toch een stedentrip naar Berlijn met de 12-jarige.
Het begon met een treinreis op vrijdagmiddag.
We kwamen zo ongeveer om 19.15 uur aan in Berlijn en gingen snel naar ons hotel. De kamer in, koffers uitpakken en nog even een hapje eten, in het hotel. We besloten redelijk op tijd te gaan slapen, om zo volledig gebruik te kunnen maken van de zaterdag en zondag.
Na een vroeg, maar uitstekend ontbijt gingen we op pad. Snel nog even naar de Hauptbahnhof, om nog even een SD-kaart te kopen voor de camera en dan op pad. Vanaf het plein voor het station zie je de Rijksdag liggen, dus we zijn lekker aan de wandel gegaan.
De brug over de rivier Der Spree over en dan nog een minuut of 5 lopen en je staat voor één van de meest iconische gebouwen uit de geschiedenis van Berlijn, Duitsland en misschien wel Europa. De Rijksdag.
Groot... heel groot. Indrukwekkend. Via de Rijksdag doorgelopen naar de Brandenburger Tor. We wilden uiteraard de historische locaties langs. En al snel kwamen we er achter, dat Berlijn het goed voor elkaar heeft. Wat een mooie stad, wat zijn de mensen vriendelijk en wat is het hier netjes.
Geen zwerfafval, geen troep en (als je mooi op tijd begint aan de dag) wat is het lekker rustig op en om de trekpleisters heen.
Opvallend is ook, dat iedere prullenbak een asbak heeft, waardoor er vrijwel geen peuken op de straat liggen.
Also, via de Rijksdag, de Brandenburger Tor en Unter den Linden, doorgelopen naar Checkpoint Charly.
Een stukje van de Berlijnse Muur bekeken en zelfs een stukje van de muur gekocht, voor op de kamer van de zoon.
Nog steeds een zeer positief gevoel bij de stad, de Berlijners en alles wat het te bieden heeft.
De belangrijkste, historische gebouwen en punten (die in de geschiedenisboekjes staan) hadden we dus al snel achter de rug.
Maar Berlijn is zo veel meer als dit.
Ik kreeg de tip om vooral het Potzdamerplatz niet over te slaan. Dus toen we daar tegen de middag aankwamen, hebben we er even een drankje gedaan en even in het Sony Centre rondgelopen. M'n zoon keek zijn ogen uit op de PlayStation-afdeling en ik bij de televisies en de mobiele telefoons. Maar we hebben ons kunnen beheersen.
Dan kom je er achter, dat niet alles even veilig is in Berlijn. Mijn zoon werd bijna gegrepen door Spiderman in het Sony Centre. Gelukkig kon hij net op tijd wegkomen.
We zijn maar snel vertrokken van de bovenste verdieping, want de schrik zal er natuurlijk goed in.
Van daaruit ging het door naar de Berliner Mall, een groot winkelcentrum, waar we even rondgelopen hebben, maar omdat wij niet doen aan 'shop-till-you-drop' ook snel weer weg.
We hadden ons oog laten vallen op het Spionage Museum, vlakbij de Berliner Mall.
Dat was erg grappig om te zien. De geschiedenis van de spionage, met namen in de 2e Wereldoorlog en tijdens de Koude Oorlog was erg leuk.
Wat wel heel grappig is, is dat je aan de voetgangerslichten kunt zien, of je in West- of Oost-Berlijn bent.
De voetgangerslichten in West-Berlijn zijn net als bij ons, maar in Oost-Berlijn hebben ze de Ampelman. Een mannetje met een hoedje. De arbeider uit de voormalige communistische staat.
Vroeger vlogen alleen de vogels van West- naar Oost-Berlijn, werden niet teruggefloten, ook niet neergeschoten...
Tegenwoordig is er geen muur meer en geen controle bij Checkpoint Charly. Dus voor je het weet ben je aan de andere kant van de stad.
We zijn even terug gegaan naar het hotel, om wat souvenirs weg te brengen en aan het eind van de middag zijn we naar een heel mooi en gezellig stukje Berlijn gegaan voor een wandeling. Het Nicolaiviertel, aan de oever van de Spree.
Heel charmant en heel Duits opgezet, met een Biergarten, leuke kleine straatjes en veel restaurantjes.
Daar vonden we ook een leuk restaurantje voor die avond. Ephraim's is een typisch Oost Duits restaurantje. Het ligt aan de Spreeufer, naast de brug als je het Nicolaiviertel in loopt vanaf het Alexanderplatz. Wat oubollig qua inrichting, maar daarom niet minder charmant.
Buiten stond een foto van een bord met zuurkool, gebakken aardappelen en niet minder dan 4 soorten bratwurst.
We keken elkaar aan en besloten om daar lekker te gaan eten. Een ook gelijk besloten we dat we ook vooral de worsten wilden.
We gingen bijtijds aan tafel, dus was het nog vrij rustig.
Dat gaf ons mooi de gelegenheid om wat foto's te maken.
De worsten waren stuk voor lekker en de apfelstrudel als toetje was helemaal waanzinnig.
Toen ook de prijs nog eens 100% bleek mee te vallen, waren we natuurlijk helemaal gelukkig.
Na nog een stuk lopen, hebben we ons terug getrokken op de hotelkamer. Moe, maar erg enthousiast over Berlijn. En dan hadden we nog een hele dag tegoed.
De volgende ochtend zijn we begonnen met een bezoek aan het Sovjet-monument voor de overwinning van de 2e Wereldoorlog, vlakbij de Brandenburger Tor.
Zeer groot en indrukwekkend wederom. Gesprekje met mijn zoon over symboliek en de Koude Oorlog gevoerd.
Het is opvallend dat in Berlijn de zwarte geschiedenis van het Naziregime niet wordt verstopt of vergeten.
Overal in de stad zijn nog veel monumenten aanwezig en wordt er veel voorlichting gegeven.
Daarna was het door naar de dierentuin. De Zoo, niet te verwarren met de Tiergarten. De Tiergarten is een enorm park, vergelijkbaar met Central Park in New York. De Zoo is de dierentuin, zoals wij die hier kennen als Artis.
Voor het eerst in mijn leven heb ik een Pandabeer in levende lijve gezien.
Ze hebben er twee en ze waren allebei lekker actief. De één met klimwerk en de ander met eten.
De dierentuin leek in het begin wat tegen te vallen, maar uiteindelijk bleek het op enige verouderde verblijven na, toch een hele mooie dierentuin te zijn.
We hebben er best lang rondgelopen en ons prima vermaakt.
Na het dierentuin bezoek, zijn we even een uurtje naar de hotelkamer gegaan voor het opladen van de telefoon en de camera. Daarna wilden we allebei weer erg graag naar het Nicolaiviertel voor een boottocht over de Spree en we besloten ook om nogmaals naar Ephraim's te gaan voor het eten.
Maar, zoals gezegd eerst de boottocht over de Spree. Met een prijs van € 15,00 voor ons samen, viel dat erg mee, voor een tocht van ongeveer een uur. We zaten lekker op het bovendek en konden alles mooi zien.
Tijdens de tocht krijg je veel te horen over de gebouwen langs de Spree, welke functie deze hebben en hadden en je kunt zien, dat Berlijn na de 2e Wereldoorlog weer is opgebouwd. De verschillende stijlen en de vele oude en nieuwe gebouwen geven een mooi beeld van de stad. De alom aanwezige Televisietoren die vanuit de gehele stad te zien is (bij helder weer) schittert mooi in de zon.
Na de boottocht besloten we dat we nog maar eens bij Ephraim's gingen eten. We wisten dat het daar goed was.
We werden uiterst hartelijk begroet. 'Ihr seit wieder da!' zei de vriendelijke ober, die gelijk aanbood om even wat foto's van ons samen te maken.
Eerst een lekker drankje en daarna weer heerlijk gegeten voor heel weinig geld.
En een toetje om van te watertanden. Mooie afsluiting van de dag.
De avond werd vrij vroeg afgesloten op de hotelkamer en na een wederom heerlijk ontbijt, hebben we halverwege de ochtend de trein naar huis genomen.
Als ik Berlijn moet samenvatten, dan noem ik het een feestje. Je bent welkom, er wordt niet aan je mouw getrokken om excursies te kopen, geen proppers bij restaurants, de Duitsers zijn vriendelijk en ze hebben het goed voor elkaar.
Mooie schone stad, met vertier voor iedereen. Wil je cultuur snuiven, dan ga je naar één van de vele musea. Wil je lekker eten, dan ga je lekker eten. Bedenk wel, dat Berlijn niet volgepropt is met pizzapuntenverkopers, Nutellaparadijzen en Shoarmazaken. Die zijn er wel, maar het is overwegend Deutsche Küche en daar hebben wij prima van genoten.
De stad is schoon en biedt voor ieder wat wils. Natuurlijk zijn er zwervers, daklozen en andere minder gelukkige mensen, maar die wachten op jouw gift of bijdrage. Ze klampen je niet aan.
Berlijn is het nieuwe Barcelona. Een heerlijke stad, waar je je dagen kunt vermaken.
Waar men in Barcelona de toeristen al jaren zat is, ben je in Berlijn welkom. Ik heb me (met mijn 12-jarige zoon) geen moment onveilig of onbehagelijk gevoeld.
We gaan ook zeker nog een keer terug en dan met z'n drietjes.
JFK said it before and I'll say it again: 'Ich bin ein Berliner!'
